होळी : एक आठवण!!!




होळी म्हणलं की मला माळेगाव हॉस्टेल आठवते. हॉस्टेल लाइफ मधील त्या ४ वर्षातील प्रत्येक होळी आम्ही अगदी अविस्मरणीय अशी साजरी केली. त्या दिवसातील मजा काही औरच होती. तेव्हा आम्ही होळी, धुलीवंदन अश्या दोन्ही दिवशी रंग खेळायचो.

होळीच्या अगोदर आठवडाभर आमची तयारी चालू व्हायची. होळीच्या वेळी आमचे गट पडायचे त्यात प्रामुख्याने हॉस्टेल ग्रूप ( म्हणजे आमचा), तावरे कॉम्प्लेक्स, पिंक हाउस, L८, L१ अशे सारे असायचे सर्वांना मध्ये एक स्पर्धा असायची. कोणत्या ग्रुपला कस रंगवायच याच सार नियोजन व्हायच. अगदी युद्धाला जशी तयारी चालू असते अगदी तसच. बारामातीला जाउन वेगवेगळ्या रंगांची खरेदी व्हायची.

त्या दिवशी सकाळच्या आंघोळीला सट्टी देऊन पहिली मिटिंग व्हायची ती शिवा भाउ च्या टपरीवर. तिथे वडा पाव अन् चहाच्या सोबतीने सगळ्या ग्रुपला नियोजनाप्रमाणे सूचना दिल्या जायच्या. मग सगळे मावळे मोहीमेवर निघायचे.

एखाद सावज पुढे आल की शिकारी जसा तुटुन पडतो अगदी त्याप्रमाणेच आम्ही प्रत्येकावर तुटुन पदायचो.त्यात कोणाकडून विरोध झाला की अजुन धमाल यायची. काही जण रंगाची अॅलर्जी आहे, आजारी आहे अशी कारण सांगुन फक्त कपाळाला गंध लावल्यासारखा रंग लावा असा आग्रह करायचा. आम्ही पण त्याच्यावर उपकार करून त्याला फक्त गंध लावल्यासारखा रंग लावायचो पण गळे भेट घेताना नकळत डोक्यात रंगाची पूड सोडून द्यायचो. आम्ही निघताना त्याच्या चेहरा चला बुवा सुटलो असाच आविर्भाव असायचा. आमचा प्रताप मात्र त्याला सकाळीच आंघोळीला गेल्यावरच समजायचा.

अहो एकदा तर लहु म्हणून एक मित्र आहे आमचा, होळीच्या दिवशी भल्या पहाटेच तो गायब झाला तो थेट रात्रीच आला. तो पर्यंत आमच्याकडील रंग संपले होते. आता करायच काय??? त्याला रंगावायच तर होतच पण गेट बंद झाल्यामुळे आम्ही बाहेर जाउ शकत नव्हतो. खूप विचार करूनही काही मार्ग सापडत नव्हता. शेवटी मार्ग सापडला म्हणतात ना " इच्छा असेल तर मार्ग दिसेल." माझा रूम पार्टनर रोज सकाळी कच्च अंड खायचा. आम्ही ती अंडी घेऊन त्याच्या डोक्यावर एक अन् एक बर्मुडामध्ये फोडल. अन् अशाप्रकारे अंड्याने आमची मोहीम फत्ते केली होती.

आम्ही सकाळी जे बाहेर पडायचो ते थेट संध्याकाळीच परतायचो. प्रत्येक होळीला आमचा एक रिवाज होता रंग खेळुन झाला की संध्याकाळी शर्ट फाडण्याचा कार्यक्रम व्हायचा. म्हणजे संध्याकाळी परत येताना कॅम्पस मध्ये प्रवेश झाला की रंगाने भरलेले एकमेकांचे शर्ट फाडून ते आजूबाजूच्या झाडांवर लटकावयचे. दुसर्या दिवशी जर पाहील तर सगळ्या झाडांवर रंगी बेरंगी शर्ट लटकलेले असायचे.

आज पण जेव्हा ते आठवतो तेव्हा खूप बोअर वाटत. ते दिवस परत येणार नाही हे माहीत आहे पण आता तशी होळी खेळायच ठरवल तरी खेळता येत नाही. आताची होळी ही प्रोजेकटच्या रंगात खेळली जाते. खूप सार काम, सबमिशनच्या डेड लाईन्स, मिटींग्स, इश्युज यामध्येच इंजिनिअरींग नंतरच्या होळी खेळली आहे.

असो शेवटी काय. . ." सरले ते दिवस राहिल्या त्या फक्त आठवणी"

मराठी दिनाच्या शुभेच्छा!!!!




लाभले अम्हांस भाग्य बोलतो मराठी,
जाहलो खरेच धन्य ऐकतो मराठी,
धर्म,पंथ,जात एक जाणतो मराठी,
एवढ्या जगात माय मानतो मराठी.

जागतिक मराठी दिनाच्या सर्व वाचकांस हार्दिक शुभेच्छा!!!!

सचिनची कामगिरी : मॅनेजरच्या नजरेतून!!!


कॉर्पोरेट जगात सचिनच्या कालच्या कामगिरीच मुल्यांकन कस होईल अन् ते ही मॅनेजरच्या नजरेतून. . .याची एक मला मेल आली होती तीच खाली देत आहे. मजेशीर वास्तव आहे!!!!


The appraisals are at door steps……be ready for the comments like below from your beloved managers…..

200 Runs/ 147Balls/ 25X4 / 3X6





Agree you have done GREAT BUT BUT BUT BUT


25 x 4s = 100
3 x 6s = 18


IT implies that you have done 118 Runs in 28 Balls.

And 12 x 2s = 24
58 x 1s = 58


IT means you have done all 200 Runs in only 98 balls

So you have wasted 147-98 = 49 balls

Considering only 1 run scored on each of these balls you could have earned 49 valuable RUNS FOR OUR TEAM

MANAGER’S COMMENT: So you only met the expectations and NOT EXCEEDING (though anyone of our team could not do it) and your Grade is MEDIUM

Trainings for him: Learn from how to STEAL singles. ( you better know what I mean stealing single )

काय म्हणताय अगदी बरोबर आहे की नाही????

सचिन तुस्सी ग्रेट हो!!!!




खूप दिवसाची सल होती आज अखेर ती पूर्ण झाली. सचिन तुला मानाचा मुज़रा!!!!

च्यायला हाफ़िसात असल्यामुळ आज तुझी खेळी पाहु शकलो नाही पण आता हायलाइट नक्की बघतो!!!

सईद अन्वरच रेकॉर्ड अखेरीस आज मोडलस नाही रे. . . तोडून, फोडून, मोडून काढल. . . नादभरी, नाद खुळा अन् गणपती पुळा. . . .चाबुक. . . .शब्द नाही आहेत आज वर्णन करायला.

फक्त एकच म्हनीन. . . .

झाले बहू . . . होतील बहू. . . पर या सम हाच!!!

प्रेमातला मी!!!

लग्न जमलं अन् त्या नंतर माझ आयुष्यच बदलून गेल आहे. मनमौजी पणे भटकणारा मी टोळभैरव आता जरा जबाबदारीने वागायला लागलो आहे . .( म्हणजे खूप असा नाही पण थोडा थोडा). . .सगळ्यात मोठा बदल म्हणजे माझा दिनक्रम बदलला आहे.

इथून मागे दिवसाची सुरूवात घड्याळाच्या गजराने व्हायची ( बिचारा कोकलून कोकलून जीव द्यायचा अन् त्यानंतर आमची स्वारी जागी व्हायची) आता मात्र दिवसाची सुरूवात मात्र गुड मौर्निंग च्या मेसेजने होते. सकाळी नाश्ता केला का?? केला नाही तर थोडस रागावण असत पण ते ही प्रेमाने. मग दुपारी पुन्हा एखादा मेसेज किंवा फोन. जेवण झाल का?? काय करतोय?? काम खूप आहे का?? अस खूप काही. . .( सार लिहियालाच हव का??? समजून घ्या की) अस थेट रात्री झोपेपर्यंत चालू असत.

तुम्हाला सांगतो सुरुवातीला हे सार जरा जडच गेल. . अहो हे पहिलच प्रेम आहे ना?? इथून मागे आयुष्यात कॅड, रेवीट, सिवील ३डी अशे सगळे सॉफ्टवेअर अन् त्यांचे प्रॉब्लेम होते. त्यामुळे ह्या नवीन बदलामुळे थोड अजीर्ण झाल पण आता ठीक आहे. पुर्वी मी माझ्या धुंदीत जगायचो.वाटेल तेव्हा जेवण, वाटेल तेव्हा भटकणे. मनाला जे वाटेल तेच करायचो.

तुम्हाला सांगतो हाफिसात असताना जर मला फोनवर कोणी काय करतो आहे अस विचारल तर मी त्याला अगदी पुणेरी उत्तर द्यायचो पण आता उत्तर असत " काही नाही तुझ्या फोनची वाट पाहत होतो" , " तुझाच विचार करत होतो ई. उत्तर देतो". :) ( द्यावी लागतात अशी उत्तर. . .आता शिकलो आहे मी पण!!!)

तसा मी शुद्ध शाकाहारी पण माझ्या मोबाईलचा इनबॉक्स मात्र शुद्ध मांसाहारी. त्यामुळे सुरुवातीला आमची मेसेज पाठवायची बोंब होती. पण ह्यावेळी पण नेहमी प्रमाणे आपला गुगल बाबा मदतीला आला. चांगले मेसेज शोधून दिले गुगल बाबाने. आता इनबॉक्स बराचसा शाकाहारी झाला आहे.

ह्या २-३ महिन्याच्या अनुभवातून मी एक गोष्ट अगदी खात्री ने सांगतो. . . बायको ने विचारलेल्या प्रश्नांना उत्तर देणे याहून अवघड काही असूच शकत नाही. जो कोणी अगदी बायकोला आवडेल अशी म्हणजे तिच्या दृष्टीने योग्य अशी उत्तर देईल तो जगातील कोणतीही पझल सोडवू शकतो.

आता आमच्या मधील काही प्रश्नोत्तर सांगतो.

१. सध्या घराच काम चालू आहे त्यामुळे खर्च भरपुर चालू आहे. त्यावरील प्रश्न

ती: आपल्या घराच काम चालू आहे खूप खर्च झाला असेल ना???
मी: हो झाला. . .करावा तर लागणार नाही तर घर कस होईल.

आता तुम्ही मला सांगा इथे मी काय चुकीच उत्तर दिल?? तिच्या नुसार ह्या प्रश्नाच उत्तर म्हणजे किती पैसे खर्च झाला हे मी सांगाव. आता मी गरीब बिचारा हेच लक्षात ठेवल...खर्च खूप झाला असेल ना?? असा प्रश्न आला की सरळ रक्कम सांगुन द्यायची. अन् त्याप्रमाणे काही दिवसा नंतर असा प्रश्न आल्यावर मी प्रामाणिक पणे रक्कम सांगुन टाकली तर म्हणे मी तुला हिशोब थोडी विचारला आहे, तू असा का वागतोस, इ.इ.

आता काय बोलाव कपाळ??

२. ती: (बोटातील एंगेजमेंट रिंग दाखवत) कशी दिसते आहे???
मी: छान आहे.

आता याहून वेगळ काय बोलू शकतो मी?? या नंतर तिच्या दृष्टीने मला कौतुक करता येत नाही. मी व्यवस्थित प्रतिक्रिया देऊ शकत नाही किंवा मला रिअॅक्ट करायला जमत नाही. यापासून धडा घेतला अन् पुढच्या वेळी अगदी चांगल भर भरून कौतुक केल पण ते जरा जास्तच झाल. यावर माझ काय झाल असेल ते आता तुमच्या लक्षात आलच असेल.

३. ती जर म्हणाली ह्या इथे आईस क्रीम छान मिळत हं आपण येऊ या एकदा . . .तर आपण समजून घ्यायच आता आईस क्रीम खायचा मूड आहे. म्हणजे हे फक्त मी उदाहरणादाखल दिल अशे खूप सारे प्रसंग असतात आता तिथ समय सूचकता दाखवून रिअॅक्ट कस व्हायच ते ही अगदी बायकोच्या मनासारख. . .इथेच तुमच खर कौशल्य आहे.

थोडक्यात काय तर सध्या माझा अभिमन्यू झाला आहे!!!

( पण खर सांगु यात पण मजा आहे. . . फक्त ती मजा आपण घ्यायला शिकल पाहिजे.)

ब्रेक के बाद!!!!

मागील दीड महिना वर्क प्रेशर मुळे आभासी विश्वाच्या संपर्कात नव्हतो. या दरम्यान ब्लॉग, जी मेल, ओरकुत सार काही बंद होत. हाफिसात प्रोजेक्ट सबमिशन असल्यामुळे गाढवासारखा राब राब राबलो आहे. त्यातच लग्न जमलय, दिवसभर हाफिसात अन् रात्री फोनवर. . . थोडक्यात काय तर दोन शिफ्ट मध्ये काम चालू होत. पहिली शिफ्ट म्हणजे नोकरी अन् दुसरी शिफ्ट हॅप्पी अवर्स चालू झाल्यानंतर.

ब्लॉगर मीटच्या दिवशीच भारतात परत आलो. ही मीट जरी मिस झाली असेल तर पुढच्या मीटला नक्की भेटणार सगळ्यांना!!!

या दरम्यान पंकु भटक्याने एका साहित्याकाचा बळी घेतला हे वाचल . . .अरेरे!!! पंकज काय रे हे!!! बर असु दे किमान आम्हाला आता चांगले फोटो पाहायला मिळतील. . . :)

आता सुद्धा ही पोस्ट दुसरी शिफ्ट चालू असताना करतोय. . .चला आता रजा घेतो. . .लवकरच भेटू परत!!!!