तशी संदीपची प्रत्येक कविता आवडते पण ही एक मला प्रचंड आवडणारी कविता.
आज मी आयुष्य माझे चाचपाया लागलो
नेमके ते हरवले जे मी जपाया लागलो...
शोधले माझेच पत्ते आत मी माझ्या किती
जग हरवलो तेव्हाच कोठे सापडाया लागलो...
ठरवले हे पाहीजे, ते पाहीजे , ते ही हवे
मागण्या ताज्या तवान्या मी थकाया लागलो...
मी सुखाला पाळले बांधून दारी माझीया
ते सुखाने झोपले मी गस्त द्याया जागलो...
गीत माझ्या लेखणीचे इतुके भिनले तिला
ती लिहाया बैसली अन मी सुचाया लागलो...
मज न आता थोडकी आशा कुणी की म्हणा
आज मी माझ्याच साठी गुणगुणाया लागलो...
काय हे आयुष्य माझे , काय हे जगणे तरी
मला सोडून मी सर्वा आवडाया लागलो...
-संदीप खरे.
Widget by Css Reflex | TutZone
14 comments:
मस्तच..
गीत माझ्या लेखणीचे इतुके भिनले तिला
ती लिहाया बैसली अन मी सुचाया लागलो...
आणि
काय हे आयुष्य माझे , काय हे जगणे तरी
मला सोडून मी सर्वा आवडाया लागलो...
ही दोन जास्तच आवडली !!
खूपच छान आहे कविता!आवडली :)
वाचली नव्हती ही कविता आधी. छानच आहे.
मी ही वाचली नव्हती. बरे झाले तू पोस्टलीस. आवडली!
हेरंबा....ठांकु रे :)
श्रिया ताय...धन्यवाद..संदीपची प्रत्येक कविता अगदी जबरदस्त असते पण ही मला खुप आवडते.
सविता ताइ ठांकु....
श्री ताइ ठांकु...
माझी हि अतिशय आवडती कविता...
मी तर खूप मोठा पंख आहे संदीपचा...
संदीप खरेंच्या इतर कविता इथे मिळतील...
http://sandeepkharekavitangaani.blogspot.com/
सागर ...धन्यवाद...
मस्तच रे...
मी फारशा वाचलेल्या नाहीत त्याच्या कविता... नेहमी फक्त ठरवत असतो! :)
विभि नक्की वाच रे...एक्दम सहीच लिहतो रे तो.
lakhani maji tuchyawar nahi bhinali
tari shabdha tila awadat hote,
uchyar maja tila kalat navata
tari manat hoti tu boltos te srav khote
sweet kavita ahw re
mansparshi kavita
Post a Comment